در طی روند توانبخشی بیمار، گاهی بدلیل مشکلات ساختاری در مفاصل وعضلات و ایجاد کانتراکچر و دفورمیتی، استفاده از حرکات و تمرینات اصلاحی و تجویز وسیله کمکی ضرورت پیدا می کند تا نتیجه نهایی توانبخشی و اقدامات درمانی با موفقیت بیشتری همراه باشد.
در زیر جهت آشنایی بیشتر تعدادی از انواع دفورمیتی ها به اختصار تشریح می گردد:
1- genu valgum: زاویه دار شدن زانو به خارج که اندامهای تحتانی به حالت X در می آیند.
2- genu varus: زاویه دار شدن زانو به داخل که اندامهای تحتانی حالت پرانتزی پیدا می کنند.
3- equino varus: که پا بحالت inversion ، plantar flexion می رود.
4- metatarsus varus: که پاشنه پا به داخل می چرخد وتغییر شکل در قسمت fore foot می باشد.
5- flat foot (pes planus): قوس طولی داخلی پا به هنگام تحمل وزن از بین رفته یا کاهش می یابد.
6- pes cavus: ارتفاع قوس طولی داخلی پا زیاد می شود.
7- back knee: عقب زدگی زانو می باشد که در هنگام تحمل وزن زانو عقب تر از راستای طبیعی خود قرار می گیرد.
8- CDH: در رفتگی مادرزادی لگن می باشد.
9- تورتیکولی: که در آن عضله S.C.M کوتاه می گردد وسر به یک سمت خم و به سمت مقابل چرخش پیدا می کند.
1- اسکلیوز: انحراف طرفی ستون فقرات می باشد و تنه بحالت S شکل در می آید.
2- کیفوز: حالت کوژپشتی که فرد پوسچر خمیده پیدا می کند.
3- لوردوز: به افزایش قوس ستون فقرات در ناحیه ی کمری می گویند
شایان ذکر است کاردرمانی می تواند با تجویز و آموزش استفاده از ارتزها و نیز دادن تمرینات اصلاحی گام مهمی در جهت پیشگیری ونیز کاهش میزان اثرات این دفورمیتی ها و انحرافات بردارد. همینطور با این مداخلات کاردرمانی قبل یا بعد تاز عمل جراحی میتوان موفقیت مداخلات جراحی را بطرز چشمگیری افزایش داد.
بهزاد امینی٬ دانشجوی کارشناسی ارشد کاردرمانی