کشف یک فاکتور جدید در بروز اختلال روانی اوتیسم

روانپزشکان در یک تحقیق جدید به ارتباط بین ماده شیمیایی سروتونین با اختلال اوتیسم پی برده اند. 

این روانپزشکان خاطرنشان کرده اند که سروتونین نقش حیاتی در بروز اختلالات طیفی اوتیسم ایفا می کند.

این پزشکان در آزمایشگاه های مرکز علوم بهداشتی دانشگاه تگزاس در سان انتونیو در حال مطالعه روی گونه هایی از موش های آزمایشگاهی هستند که به لحاظ رفتاری شبیه به مبتلایان به اختلال اوتیسم واکنش نشان می دهند. 

به گزارش ساینس دیلی٬ این موش ها از طریق دستکاری های ژنتیکی به گونه ای خاص تبدیل شده اند که رفتارهای ناهنجار اجتماعی و تکراری شبیه به بیماری اوتیسم در انسان از خود بروز می دهند. 

این محققان متوجه شدند زمانی که موش ها به طور ارثی و با تغییرات ژنتیکی فاقد انتقالات سروتونینی بین سلول های عصبی بودند رفتارهای شبه اوتیسمی بیشتر از آنها سر می زند. در عوض وقتی دارویی موسوم به بیوسپیرون به آنها داده شد مقدار انتقالاتی شبیه به تاثیر سروتونین در مغز موشها صورت گرفت که نتیجه آن بهبود رفتارهای اجتماعی در موشهای مبتلا به اوتیسم بود. به گزارش ایسنا٬ از انتقال دهنده های عصبی است که توسط نورون های دستگاه گوارشی و دستگاه عصبی مرکزی ترشح می شود. این ماده شیمیایی که به هورمون شادی نیز شهرت دارد به وسیله ی سلولهای مغزی ترشح می شود و باعث ایجاد حالت شادابی و سرحالی کاهش درد و افزایش خلق می گردد. 

تولید سروتونین مانند فرآیندهای دیگر در بدن بر اساس یک سری واکنشهای شیمیایی صورت می گیرد. خوردن کربوهیدراتها باعث تحریک و ترشح انسولین می شود که آن هم به نوبه خود باعث به جریان درآمدن آمینو اسیدها در خون و انقال آنها به بافت های بدن می شود به جز یک آمینو اسید به نام تریپتوفان که به مغز منتقل می شود و باعث تولید سروتونین می گردد. 

روانپزشکان می دانند که کاهش ترشح این ماده شیمیایی در مغز به بروز علائم افسردگی در مغز کمک می کند.

این بار نیز محققان متوجه شدند که کاهش سروتونین در مغز می تواند با بروز اختلالات اتیسمی ارتباط داشته باشد. 

منبع: ماهنامه مجتمع بیمارستانی امام خمینی (ره)٬ شماره ی ۱۴ ٬ فوریه و مارچ ۲۰۱۰